Wie trouwde met Hendrik VIII van Engeland?

Hendrik VIII (Engels: Henry VIII) (Greenwich, 28 juni 1491 – Westminster bij Londen, 28 januari 1547) was van 1509 tot 1547 koning van Engeland, heer van Ierland en later ook koning van Ierland. Hij stamde uit het Huis Tudor en was een zoon van Hendrik VII en Elizabeth van York.

Hendrik VIII staat bekend als het stereotype van de zelfbewuste renaissance-vorst. Hij was intelligent en geïnteresseerd in kunst en wetenschap. Hij werd echter ook beschouwd als liefdeloos, egoïstisch en wreed. Tegenstrevers, echtgenotes of dienaren die hem niet aanstonden, ruimde hij meedogenloos uit de weg. Hendrik was berucht vanwege zijn huwelijksperikelen; hij heeft zes echtgenotes gehad, van wie hij er twee liet onthoofden.

Tijdens zijn bewind werden Engeland en Wales wettelijk verenigd in één koninkrijk, meer dan twee eeuwen na de verovering van Wales door Engeland. Een nog belangrijker ontwikkeling was de afscheiding van de Anglicaanse Kerk van de Kerk van Rome, vanwege een conflict met de paus over de ontbinding van zijn eerste huwelijk. Hiermee werkte hij onbedoeld de protestantse Reformatie in de hand. Hij liet zich in 1511 door paus Julius II betrekken in de Oorlog van de Liga van Kamerijk tegen Frankrijk, waarbij hij in de rug werd aangevallen door Frankrijks bondgenoot Schotland. Hij en vooral zijn echtgenote Catharina van Aragon - die de in Frankrijk vechtende Hendrik "waarnam" - wisten Schotland in 1513 echter een zware nederlaag toe te brengen in de Slag bij Flodden Field. In Frankrijk boekte hij enkele militaire successen, zoals in de Slag bij Guinegate. In 1516 stichtte Hendrik VIII de Britse postdienst Royal Mail en benoemde hij Brian Tuke als Master of the Posts (postmeester).

Catherine of Aragon (also spelt as Katherine, historical Spanish: Catharina, now: Catalina; 16 December 1485 – 7 January 1536) was Queen of England as the first wife of King Henry VIII from their marriage on 11 June 1509 until its annulment on 23 May 1533. She had previously been Princess of Wales while married to Henry's elder brother, Arthur, Prince of Wales, for a short period before his death.

Catherine was born at the Archbishop's Palace of Alcalá de Henares, and was the youngest child of Isabella I of Castile and Ferdinand II of Aragon. She was three years old when she was betrothed to Arthur, the eldest son of Henry VII of England. They married in 1501, but Arthur died five months later. Catherine spent years in limbo, and during this time, she held the position of ambassador of the Aragonese crown to England in 1507, the first known female ambassador in European history. She married Henry VIII shortly after his accession in 1509. For six months in 1513, she served as regent of England while Henry was in France. During that time the English defeated a Scottish invasion at the Battle of Flodden, an event in which Catherine played an important part with an emotional speech about courage and patriotism.

By 1526, Henry was infatuated with Anne Boleyn and dissatisfied that his marriage to Catherine had produced no surviving sons, leaving their daughter Mary as heir presumptive at a time when there was no established precedent for a woman on the throne. He sought to have their marriage annulled, setting in motion a chain of events that led to England's schism with the Catholic Church. When Pope Clement VII refused to annul the marriage, Henry defied him by assuming supremacy over religious matters in England. In 1533, their marriage was consequently declared invalid and Henry married Anne on the judgement of clergy in England, without reference to the pope. Catherine refused to accept Henry as supreme head of the Church in England and considered herself the King's rightful wife and queen, attracting much popular sympathy. Despite this, Henry acknowledged her only as dowager princess of Wales. After being banished from court by Henry, Catherine lived out the remainder of her life at Kimbolton Castle, dying there in January 1536 of cancer. The English people held Catherine in high esteem, and her death set off tremendous mourning. Her daughter Mary became the first undisputed English queen regnant in 1553.

Catherine commissioned The Education of a Christian Woman by Juan Luis Vives, who dedicated the book, controversial at the time, to the Queen in 1523. Such was Catherine's impression on people that even her adversary Thomas Cromwell said of her, "If not for her sex, she could have defied all the heroes of History." She successfully appealed for the lives of the rebels involved in the Evil May Day, for the sake of their families, and also won widespread admiration by starting an extensive programme for the relief of the poor. Catherine was a patron of Renaissance humanism and a friend of the great scholars Erasmus of Rotterdam and Thomas More.

Anna Boleyn (Engels: Anne Boleyn, Blickling, 1501/1507 – Londen, 19 mei 1536) was de tweede vrouw van Hendrik VIII en koningin-gemalin van Engeland van 1533 tot 1536. Zij was de dochter van de Engelse diplomaat Thomas Boleyn en een nicht van de machtige hertog van Norfolk.

Zij groeide op als erejoffer aan de hoven van landvoogdes Margaretha van Oostenrijk en Frans I van Frankrijk. Na haar terugkeer in Engeland kreeg ze een plek in de hofhouding van koningin-gemalin Catharina van Aragon. Rond 1525 trok ze de aandacht van koning Hendrik VIII. De paus weigerde om het huwelijk van Hendrik en Catharina nietig te verklaren zodat hij met Anna kon trouwen; dit leidde uiteindelijk tot de afsplitsing van de Engelse kerk. Anna Boleyn trouwde in januari 1533 met de koning en werd later dat jaar tot koningin gekroond. Zij was de moeder van koningin Elizabeth I.

Anna Boleyn heeft van de zes vrouwen van Hendrik VIII de grootste politieke invloed gehad, ook al voordat ze koningin werd. Zij was intelligent, belezen, sprak vloeiend Frans en had belangrijke buitenlandse hoven goed leren kennen. Zij was actief betrokken bij de ontwikkeling van de relaties tussen Engeland en Frankrijk, en speelde een grote rol bij het bevorderen van het gedachtegoed van de reformatie in Engeland. Met haar steun werden hervormers benoemd op belangrijke posten in de Engelse kerk. Zij was de beschermvrouwe van geleerden en kunstenaars, onder wie Hans Holbein de Jonge.

In mei 1536 werd zij onverwacht beschuldigd van overspel met een aantal hovelingen, onder wie haar broer George. Ze werd binnen drie weken berecht, ter dood veroordeeld en werd uiteindelijk op 19 mei 1536 geëxecuteerd. Anna Boleyn was hoogstwaarschijnlijk onschuldig. Mogelijke verklaringen voor haar val zijn een breuk in haar huwelijk met Hendrik VIII, of een politiek conflict met Hendriks machtige adviseur Thomas Cromwell.

جين سيمور (حوالي 1508 - 24 أكتوبر 1537) كانت ملكة إنجلترا والزوجة الثالثة للملك هنري الثامن منذ زواجهما في 30 مايو 1536 وحتى وفاتها في العام التالي. أصبحت ملكة بعد إعدام زوجة هنري الثانية آن بولين، التي اتهمها الملك هنري الثامن بالزنا بعد فشلها في إنجاب الوريث الذكر الذي كان يرغب فيه بشدة. ومع ذلك، توفيت جين بسبب مضاعفات ما بعد الولادة بعد أقل من أسبوعين من ولادة طفلها الوحيد الملك المستقبلي إدوارد السادس. كانت الزوجة الوحيدة لهنري التي تلقت جنازة ملكية؛ ودُفن لاحقًا إلى جانب رفاتها في كنيسة القديس جورج، قلعة وندسور.

كانت جين سيمور إحدى وصيفات الملكة السابقة آن بولين زوجة الملك هنري الثانية. لم تحظ جين سيمور بقدر عالي من التعليم كزوجتيه الأولى أو الثانية، فلم تكن تعرف القراءة أو الكتابة. كانت سيمور بدينة بعض الشيء، حيث لم تكن تمارس الرياضة، وكانت دائمة الإحساس بالإرهاق. وبعد تسعة أشهر من الزواج، أنجبت للملك وريثًا ذكرًا، والذي قامت الاحتفالات الكبيرة لقدومه، إلا أنها توفيت بعد 12 يومًا من الولادة، وتزوج هنري بعدها من زوجته الرابعة آن كليفز.

على العكس من آن بولين، لم تشارك جين سيمور في شؤون الملك، إلا في عام 1536، عندما طلبت من الملك أن يغفر للمشاركين في تمرد حركة مهاجري الرحمة. رفض هنري طلبها، وذكرها بمصير آن بولين عندما تدخلت في شؤون الملك.

Anna van Kleef (Düsseldorf, 20 of 22 september 1515 - Chelsea, 16 juli 1557) was een Duitse prinses uit het Huis van der Mark. Zij was de dochter van hertog Johan III van Kleef en werd in januari 1540 de vierde vrouw van de Engelse koning Hendrik VIII. Het huwelijk werd uit politieke overwegingen gesloten om de banden tussen het politiek geïsoleerde Engeland en de Duitse vorsten te verbeteren. Het was geen succes en werd al binnen een half jaar nietig verklaard.

Anna van Kleef bleef de rest van haar leven in Engeland. Zij kreeg een riante toelage, had de beschikking over een aantal landhuizen, en had de status van ‘zuster van de koning’. Zij stond op goede voet met Hendrik VIII, en met zijn kinderen en latere opvolgers Eduard VI, Maria I en Elizabeth I.

Catharina (ook wel Katharina) Howard (circa 1523 - Londen, 13 februari 1542) was een Engelse vrouw uit de adellijke familie Howard. Zij was als de vijfde vrouw van Hendrik VIII korte tijd koningin-gemalin van Engeland en Ierland. Zij was waarschijnlijk zeventien jaar oud toen ze in 1540 met de circa dertig jaar oudere koning trouwde. Een jaar later werd ze gearresteerd op verdenking van overspel. Ze werd ter dood veroordeeld en op 13 februari 1542 in de Tower onthoofd.

Catharina Parr (Londen, 1512 – Sudely Castle, Gloucestershire, 5 september 1548) was de zesde echtgenote van de Engelse koning Hendrik VIII. Van 1543 tot de dood van de koning in 1547 was zij koningin-gemalin van Engeland. Het was haar derde huwelijk. Zij was in 1544 enkele maanden regentes toen de koning in Frankrijk op veldtocht was.

Ze staat bekend om haar intelligentie en politieke invloed, en als pleitbezorgster voor de reformatie. Haar protestantse overtuigingen brachten haar in conflict met katholiek gezinde en meer behoudende facties aan het hof. Door haar invloed werden de dochters van Hendrik VIII, de latere koninginnen Maria I en Elizabeth I, weer opgenomen in de erfopvolging.

Ze was de eerste vrouw in Engeland die onder haar eigen naam een boek publiceerde en was een beschermvrouwe van kunstenaars. Na de dood van Hendrik VIII hertrouwde ze met Thomas Seymour, en stierf een jaar later in het kraambed.